اعتقاد(داستان)

مرد جوانی که بی دین و ملحد تربیت شده بود

 برای قهرمانی شیرجه المپیک تمرین می کرد.

تنها از راه صحبت های دوست مسیحی پر حرفش تحت تاثیر دین بود.

شناگر جوان هیچ وقت به موعظه های دوستش توجه نمی کرد 

ولی اغلب آنها را می شنید. 

در شبی مهتابی به به استخر سر پوشیده کالجی

 که در ان تحصیل می کرد رفت.

همه چراغ ها خاموش بودند.

اما به خاطر اینکه استخر نورگیر خوبی داشت و در ان شب

 هم ماه می درخشید نور کافی برای تمرین وجود داشت.

مرد جوان به بالا ترین قسمت تخته شیرجه رفت.

در لبه تخته پشت به استخر ایستاد و دست هایش 

را باز کرد سایه اش را بر روی دیوار دید.

سایه اش به شکل صلیب بود زانو زد و دعا کرد که 

خدا بخشی از وجودش شود و به او کمک کند.

مرد جوان وقتی برای شیرجه زدن ایستاد نگهبانی وارد شد

 و چراغ ها را روشن کرد.استخر برای تعمیرات آبی نداشت و 

آب آن تخلیه شده بود.

بهشت و دوزخ ما در این جهان ،

در دستان خود ماست ...
نیکی پاسخ نیکی است ،
و بدی سزای بدی ...
نتیجه زندگی ما ،
حاصل اعمال ماست ... !

 در شــــــهری به نام عشــــق کوهی است به نام محــــبت

 در این کــوه رودی است به نام صــــفا

 در این رود آبراهی میرود به نام وفـا

 ... سر انجام این آبراه به آبگیری میریزد به نــام وداع...

.... بگذار گریه کنم برای عاطفه ای که نیست

 و

 دنیایی که انجمن حمایت از حیوانات دارد

 اما انسان پا برهنه و عریان میدود...

 بگذار گریه کنم برای انسانی که راه کوره های

 مریخ را شناخته است اما هنوز

 کوچه های دلش را نمی شناسد...!!

بترسین از آدم راستگو

که اگه دروغ بگه

حرفش سند !

همه باور میکنن . . .